استاد طالب زاده یک انسان رسانه به معنای کامل بود/ طالب زاده رؤیای بزرگ می‌ساخت
نشست «رسانه انقلاب اسلامی در افق نو جهانی» با نگاهی به اندیشه و آثار استاد نادر طالب‌زاده در دانشگاه صداوسیما برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه صداوسیما، به گزارش روابط عمومی دانشگاه صداوسیما، به مناسبت دومین سالگرد رحلت استاد نادر طالب‌زاده، نشست تخصصی با عنوان «رسانه انقلاب اسلامی در افق نو جهانی با نگاهی به آثار و اندیشه استاد نادر طالب زاده» به همت انجمن علمی دکتری مطالعات میان رشته‌ای رسانه با حضور مجید شاه‌حسینی، غلامرضا منتظمی و محمدصادق شهبازی در دانشگاه صداوسیما برگزار شد.
در این نشست دکتر مجید شاه‌حسینی با اشاره به شخصیت برجسته استاد طالب‌زاده گفت: من کمتر کسی را مثل استاد نادر طالب زاده می‌شناسم که همچون شهدا زیسته باشد یعنی از دقایق آشنایی ما از دهه شصت تا زمان درگذشتش در سال 1401 مثل شهدا زیست یعنی شهیدی بود که شهادتش به تأخیر افتاده بود. به عبارتی طالب زاده در سال 67 تمام نشد و تا سال 1401 روحیه دفاع مقدس در ایشان زنده بود. شاید این مهمترین صفتی باشد که بشود در مورد شخصیت ایشان گفت.
شاه حسینی با مرور زندگی و فعالیت‌های طالب‌زاده گفت: می‌شود در خصوص ابعاد مختلف شخصیتی ایشان جلسات متعددی برگزار کرد. اما به شخصیت «نادر طالب زاده‌ی معلّم» کمتر اشاره شده است. او هیچ وقت از معلمی خسته نشد و تا سال‌های پایانی عمرشان که به حوزه می‌آمد با شور و شوق معلمی می‌کرد. طالب‌زاده هم دانش و معلومات قابل اعتنایی داشت هم در منش و روش و سلوک طوری با شاگردانش رفتار می‌کرد که آنها را شیفته خود می‌ساخت.
شاه حسینی با اشاره به ویژگی‌های معلّمی استاد طالب‌زاده گفت: ایشان جهان‌بینی داشت، برخی اساتید را می‌بینیم که فاقد این ویژگی هستند یعنی صرفاً منتقل‌کننده علمی هستند که آموخته‌اند. اما طالب زاده بصیرت و جهان‌بینی داشت و جهان را از منظر خاص خود می‌دید و می‌توانست آن جهان را در کلاس تدریس کند. او شاگردانش را اوج می‌داد تا از منظری متفاوت به محیط پیرامون خود بنگرند. طالب زاده در عین حال اینکه بسیار متواضع بود، هم استدلال‌های بسیار دقیقی داشت و هم کلام ایشان بسیار نافذ بود به طوری‌که انگیزه فراوانی در مستمع ایجاد می‌کرد و به آنها اعتماد به نفس می‌داد.
رئیس فرهنگستان هنر با طرح موضوع «انسان-رسانه» گفت: ما در جهانی به سر می‌بریم که انسان‌های بزرگ به تنهایی خود یک رسانه هستند. متأسفانه برخی‌ها واژه انسان-رسانه را برای سلبریتی‌ها به کار می‌برند که این یک خطای فاحش است. نخستین‌بار این واژ از اوایل دهه نود مطرح شد و به معنای کسی که از فرط گستره وجودی و وسعت دانش و معلومات میان رشته‌ای و توان احاطه بر رسانه، خود به یک رسانه تبدیل شده به کار رفت. ما این اصطلاح را معادل رسول می‌دانیم. نادر طالب‌زاده یکی از مصادیق این واژه بود. این صفت انسان رسانه بودن باعث می‌شد اگر یک میکروفون ساده دست می‌گرفت یا یک کلاس درس یا یک رسانه بزرگ، جهان خودش را به جهان مخاطبان تسری می‌داد و مسئله او مسئله مخاطب می‌شد به گونه‌ای که بالاترین سطح انگیزش و اقناع عقلی و حسی در مخاطب به وجود می‌آمد.
شاه حسینی با تأکید بر اینکه تا این شأن در شخصی نباشد خرج و مخارج برای تولید آثار هنری یک شوخی است گفت: چنین شخصی چون جهان و مسئله ندارد نمی‌تواند اثری هم بر مخاطب داشته باشد. نادر طالب‌زاده چنین جهان بزرگی داشت و یک انسان رسانه به معنای کامل بود و توانست جهان درونی‌اش را برون‌فکنی و خلق کند و با تلاش‌های او مسئله ده‌ها شخصیت اندیشه‌ورز غربی، مسئله انقلاب اسلامی‌شد. ده‌ها مخاطبی که نه تنها به افق نو آمدند بلکه تا راهپیمایی اربعین پیش رفتند. چنین شخصی توانایی ابلاغ رسالت و پیام را دارد ولو اینکه مخاطبش در آمریکا یا اروپا باشد. می‌توان گفت جهان شحصیت‌هایی که با او مواجه می‌شدند به دو دوره قبل و بعد از دیدار با طالب زاده تقسیم می‌شد.
این استاد برجسته سینما در پایان خاطر نشان کرد: ما این طراز انسان را در رسانه می‌خواهیم اگر چنین انسانی باشد تربیون‌های رسانه‌ای افاقه می‌کند و می‌تواند جهانش را خلق و تکثیر کند و اگر چنین نباشد با ریخت و پاش و پول پاشی در عرصه رسانه، نمی‌شود کاری از پیش برد.
در ادامه غلامرضا منتظمی دبیر کنفرانس افق نو و از دیپلمات‌های سابق کشور با اشاره به همکاری‌های خود با استاد طالب‌زاده در روند تولید و پخش فیلم بشارت منجی و همچنین کنفرانس بین المللی افق نو گفت: طالب‌زاده با بینش و جهان‌بینی که داشت مواجهه تمدنی انقلاب اسلامی و غرب را از همان ابتدا درک کرده بود و کنش خود را بر همین اساس بنا کرد. ایشان بر همین مبنا به سراغ روشنفکران و چهره‌های مستقل در غرب رفت تا به دیدگاه‌های آنها در جهت اهداف انقلاب اسلامی ضریب دهد.
منتظمی‌با اشاره به درگیری ایران و رژیم صهیونیستی گفت: نهادهای مختلف و مراکز تصمیم‌گیری ما باید همچون حاج نادر تشخیص بدهند که اسرائیل عامل اصلی در نظام جهانی است. عاملی که مرکز آن در غرب است. به قول حاج نادر این درختی است که ریشه‌اش در غرب و شاخ و برگش در منطقه است. لذا ایرانی که در مقابل این پدیده اهریمنی قرار دارد باید متوجه این موضوع باشد و سیاست‌های مختلف خود از جمله آرایش رسانه‌ای‌اش را در این راستا تدارک ببیند.
منتظمی ادامه داد: خود اندیشمندان غربی معتقدند که نظام جهانی و نظام مالی و امنیتی جهان اسرائیلی است حتی مالک مردم و کشور آمریکا نیز اسرائیل است. وی با اشاره به اینکه طالب زاده به عنوان متخصص جنگ نرم این مهم را فهمیده بود و بر همین اساس به ما مأموریت داد کنفرانس بین المللی افق نو را راه اندازی کنیم گفت: متأسفانه الان با وجود اتفاقات مهمی‌که در سطح جهان در جریان است از جمله جنگ غزه، این مأموریت متوقف شده است. تحریم آمریکا علیه طالب زاده در این راستا، نشان داد که چقدر اقدامات او اهمیت داشته است.
محمدصادق شهبازی نیز با اشاره به اینکه نسبت به گذشته، حال و آینده خود در جهان تصویر واقعی نداریم گفت: رؤیا در جامعه ما کم رنگ شده است و آدم‌هایی که رؤیای بزرگ داشته باشند و بخواهند موجودی جهان‌پرداز باشند و تغییری در طراز جهانی ایجاد کنند کم شده است. کاری که طالب‌زاده انجام داد این بود که رؤیای بزرگ می‌ساخت، بازخوانی هویت می‌کرد بدون آنکه در گذشته بماند. اگر رسانه بخواهد هم زبان داخل را و هم زبان خارج را داشته باشد باید همچون طالب زاده یک کار بزرگ انجام دهد و آن تولید رؤیای بزرگ است. حاج نادر متوجه دشمن بود و به صورت یک انسان جستجوگر، مرزگستری و هویت‌بخشی می‌کرد و گذشته را طوری روایت می‌کرد که مخاطب احساس غرور می‌کرد.
شهبازی با بیان اینکه متأسفانه برخی بر این باورند رسانه یک میکروفون صرف است بدون آنکه موضعی داشته باشد افزود: نظام رسانه‌ای ما پروژه فکری ندارد. در حالی که جهان درگیر اتفافات جدید و یک نظم و فضای جدید است وقتی به داخل نگاه می‌کنیم می‌بینیم که همه درگیر حداقل‌ها و روزمرگری هستند و پروژه فکری و رؤیای بزرگ ندارند.
این فعال فرهنگی و سیاسی ادامه داد: مخاطب دائمی حاج نادر، با یک رسانه منتقد مواجه بود، رسانه‌ای که در عین حال پروژه و رؤیا دارد و دنبال تغییر بزرگ است از طرفی این مخاطب به هیچ وجه ناامید نمی‌شود.
شهبازی با اشاره به اینکه طالب‌زاده از طریق رسانه به دنبال اثرگذاری بر جامعه آمریکا بود گفت: برخی فکر می‌کنند این مهم با پول پاشی و زرق و برق حاصل می‌شود در حالی که تولیدات حاج نادر با حداقل هزینه و حداکثر اثرگذاری و مسأله‌سازی بود.
این فعال سابق دانشجویی با بیان اینکه رسانه‌های ما چون ساختار فکری ندارد نمی‌توانند اثرگذار باشند گفت: شما اگر برنامه‌های «راز» و «عصر» و حتی شبکه المنار را ببینید و نسل اولی که طالب زاده آنها را تربیت کرد به بزرگی کار او پی می‌برید. به طور مثال مستند روح الله این شبکه نحوه روایت از امام خمینی را متحول کرد. طالب زاده با کمترین امکانات به چهره‌های مستقل غیرایرانی هویت جمعی می‌داد.
شهبازی گفت: ما نیاز به طراحی‌هایی از این دست داریم، برنامه‌هایی که جهت‌گیری و هدف داشته باشند. برنامه‌های طالب زاده بدون تمسک به سلبریتی‌ها، حرف برای گفتن داشت. کار او خلاف‌آمد عادت بود ولی حرف شاذ نمی‌زد. متأسفانه ما برنامه‌هایی نداریم که مخاطب را به فکرکردن وا دارد. حاج نادر بر خلاف برخی برنامه‌سازان که می‌خواهند از زبان افراد غیر انقلابی، حرف انقلابی بزنند اتفاقاً با دست گذاشتن روی سوژه‌های انقلابی جذابیت ایجاد می‌کرد.